Słodkie życie

Ten zestaw kojarzy mi się z takim właśnie "la dolce vita".
Nie klasyką filmową Federico Felliniego, ale trybem wakacyjnym, beztroskim, jakimś spacerem na deptaku w Cannes czy innym pięknym miejscu na Lazurowym Wybrzeżu. Myśleniem o niebieskich migdałach, cieszenie się latem, słuchaniem szumu morza.

Może to zasługa szerokich białych spodni, może eleganckiej pudrowej bluzki - body w motywy kwiatowe. Nie jest to zestaw stricte urlopowy, ale urlopowy, nadający się w określone miejsca, stąd skojarzenie z Cannes :) Wyjście na kawę czy drinka ze znajomymi, przyjęcie na jachcie, kolacja w eleganckiej restauracji...
Ach, słodkie życie...

 

Zdjęcia by Aga S.

Bluzka/blouse - TUTAJ

Spodnie/trousers - Stradivarius

Klapki/shoes - Primamoda

Torebka/bag - no name

Okulary/sunglasses - Ray Ban

Arszenik i stare koronki

...no dobrze, nie jestem wielką wielbicielką arszeniku, choć kocham kryminały retro a tam truli się tym na potęgę :)
Za to stare koronki mają dla mnie wielki urok :) I koronki jako takie też! Są kobiece, w wersji czerni bardzo seksowne, w bieli i jasnych kolorach delikatne.
Dziś sukienka, troszkę w klimacie boho, ale dla mnie to takie eleganckie boho. Zamówiona on line więc byłam pewna, że przyjdzie szydełkowa, robiona z kordonka, typowo letnia, idealna do botków i kapelusza. Tymczasem rozpakowałam paczkę i okazało się, że to koronka w wersji eleganckiej, pokusić się by można nawet o twierdzenie, że ślubnej :)
Urok internetowych zakupów!
Nie zmienia to faktu, że kiecka jako tak jest niezwykle urokliwa, nie sądzicie?
Połączyłam ją ze stonowanymi, beżowymi dodatkami. Zamszowe szpilki pasują zawsze i wszędzie ale na wielką galę dobrałabym jednak kopertówkę w kolorze nude. Na mniejsze gale moja zarowa torebka jest idealna :)

foto: Beti by Beassima

Sukienka/dress - TUTAJ

Szpilki/heels - Zara

Torebka/bag - Zara

Nadwrażliwość?

Znasz takie dni?
Kiedy włosy układają się w zupełnie idiotyczny sposób i walczysz z nimi rano godzinę, już na wyjściu z domu robisz plamę na ulubionej sukience a pies sąsiadów (dotąd słodki jak pluszaczek) wściekle obszczekuje Cię na schodach kłapiąc zębiskami podejrzanie blisko Twoich kostek? Potem jest tylko... gorzej.
Nie możesz wsiąść do samochodu bo jakiś geniusz parkowania postanowił sprawdzić jak blisko mogą znajdować się dwa pojazdy nie ocierając się o siebie. Wsiadasz przez bagażnik i dojeżdżasz jednak do pracy. Dobijasz tą nieszczęsną sukienkę tuszem wymieniając toner w drukarce, zbierasz ochrzan za koleżankę, która zawaliła wasz wspólny projekt, a na koniec dnia w biurze twój ulubiony kubek do kawy przyciągany siłą grawitacji kończy swój żywot na kuchennej podłodze...
Wychodzisz starając się nadal jeszcze nie wybuchnąć, ale olbrzymi korek w drodze powrotnej do domu mocno nadwyręża Twój zapas cierpliwości.
W skrzynce na listy zaś znajdujesz pisemko ze spółdzielni o rozliczeniu ogrzewania - coroczna nadpłata w tym roku zmienia się w niedopłatę 330 zł (jak? dlaczego? ominął Cię gdzieś fakt, że nastała epoka lodowcowa i włączałaś kaloryfery na max?).... Hmmm, w myślach żegnasz się więc z weekendowym wyjazdem bo skarbonka coś pustawa i niestety wygrywa spółdzielnia, co wybitnie podnosi Twój nastrój.
Wchodzisz do domu i masz ochotę albo się rozryczeć, albo stłuc kilka talerzy rzucając przy tym mnóstwo słów uznawanych powszechnie za niecenzuralne. Ewentualnie obie opcje na raz (talerze tanie, z Ikea, wielkiej straty nie będzie).
Masz tak? Często? A może codziennie?
Bo ja tak!

A wiesz, że wszystko to mniejsze lub większe bzdury, wyolbrzymiane w głowie do poziomu prawie-tragedii, którymi sama siebie zatruwasz? Rzeczy, na które nie masz wpływu, a psują Ci humor na resztę dnia, zastanawiasz się nad nimi i rozbierasz w głowie na części pierwsze, zamiast cieszyć się wolnym popołudniem, poczytać książkę czy iść na spacer.

Nadwrażliwość. 
Ciężko jest żyć, gdy z równowagi potrafi wyprowadzić Cię najmniejszy drobiazg.
Ciągle uczę się, jak okiełznać ową cechę charakteru, by nie była ona kłodą na drodze, hamującą mój rozwój. Bo że hamuje to niestety jasne. Dla innych głupotka nad którym przejdą w miarę obojętnie, mnie podcina skrzydła. Ja się zastanawiam dlaczego, pewnie to coś znaczy, jakiś sygnał od wszechświata czy warto w takim razie dalej próbować?
WARTO. Jeśli tylko nie dążysz do celu po przysłowiowych trupach, w zgodzie z własnym sumieniem, warto. Stań na chwilę w miejscu, policz do dziesięciu, pomyśl o czymś przyjemnym i ruszaj dalej.
Ja przenoszę się w głowie w miejsce które relaksuje mnie najbardziej na świecie - na plażę, ze słońcem i błękitnym oceanem w tle. Prawie czuję zapach wiatru, szum wody, drobiny piaski pod stopami. Zamykam oczy, biorę dwa wdechy i od razu lepiej, nie ma się czym przejmować!
W codziennym życiu staram się przekuwać te negatywne sygnały właśnie na zasadzie "stało się-trudno-żadnej filozofii do tego". 
Wyłapuję za to te dobre, ciesząc się drobnymi przyjemnościami. Bo to zaleta nadwrażliwości - małe "złe" rzeczy psują humor, ale małe "dobre" potrafią niezmiernie cieszyć. Czystą, niemal dziecięcą radością. A to cecha, którą pielęgnuję w sobie i będę o to walczyć do upadłego. Lubię "dziecko" we mnie.
Magnesik na lodówkę kupiony podczas niedawnego wypadu do Krakowa, miła konwersacja z panią sprzedającą w Żabce, która zachwyciła się moimi paznokciami. Kilka słów pochwały w pracy. Piękna bluzka, wyszperana w second hand za kilka złotych. O tym pamiętam.
A że yorki są nadpobudliwe? Trudno, ten typ tak ma. Jak mnie ugryzie to mu oddam, zabaczymy, kto będzie głośniej wyć :) Plama z sukienki da się wywabić, a jeśli nie, kupię inną :) Do ogrzewania dopłacę, a na przyszłą zimę wyciągnę z tego wnioski, a z szafy grubsze swetry i przykręcę kaloryfery :)

Jeśli mogę Ci coś radzić, kimkolwiek jesteś czytający to człowieku, kolekcjonuj w głowie te dobre momenty i momenciki, które sprawiają, że myśląc o nich uśmiechasz się.
Złe przepracuj, zaklnij pod nosem, policz do trzech (lub do dziesięciu :), podnieś głowę i zapomnij.
Z nadwrażliwością da się żyć!
Naprawdę!

Zdjęcie pierwsze selfie z ręki, zdjęcie drugie by Beassima.

ever after...

Boho.

Spontanicznie.

Bo lubię.

Wygodnie.

Na deszczową sobotę.
Sukienka Sammydress.
Kobiecość i kwiaty.

W powietrzu czuć lato!

Zdjęcia by Ewa

Sukienka/dress - Sammydress

Botki/boots - Zara

Torebka/bag - MacKenzie

Kapleusz/hat - H&M

Książkowy przegląd maja - Pogromca Lwów Camilla Lackberg

źródło: empik.com

Gdyby jeszcze niedawno ktoś powiedział mi, że w ciągu trzech miesięcy przeczytam raptem jedną książkę, wyśmiałabym go głośno. Ja? Jedną? Chyba tygodniowo!
A jednak w marcu zacięłam się czytelniczo, inaczej nie mogę tego określić, jak właśnie "zacięcie".
Camillę Lackberg uwielbiam od pierwszej części pt. "Księżniczka z lodu", każdą kolejną część sagi pochłaniałam z zachwytem i z takim samym zapałem sięgnęłam po ostatnią - "Pogromca lwów".
I utknęłam na bardzo długo...
Akcja książki tak jak pozostałych rozgrywa się w Fjalbace, autorka kontynuuje wątki prywatnego życia głównych bohaterów, pisarki Eriki Falck oraz jej męża Patrika Hedstroma. Praca, dom, trójka ukochanych pociech, codzienne radości i smutki.
W to tło wpisana jest kolejna historia kryminalna.
Skandynawska mroźna zima, pusta droga i naga dziewczyna, wybiegająca z lasu wprost pod koła samochodu...
Nastoletnia Victoria zaginęła kilka miesięcy wcześniej, wracając ze szkółki jeździeckiej. Szukano jej bezskutecznie tygodniami, teraz zaś "odnajduje się", niestety ginąc w wypadku.
Jak się okazuje, jest straszliwie okaleczona, była okrutnie torturowana, zaś policja wiąże jej zaginięcie ze zniknięciem innych młodych dziewcząt i kobiet w okolicy...
Jednocześnie Erika, pracując nad nową książką odwiedza w więzieniu kobietę, odbywającą wyrok za zabicie męża. Laila nie chce jednak zdradzać szczegółów zbrodni a pisarka cały czas ma wrażenie, że tamta coś ukrywa. Na jaw wychodzą również przerażające szczegóły życia rodziny Kovalskich...

Pierwsze wrażenie, jakie pojawiło się po trzymiesięcznym (!) "przemęczeniu" tej książki?
Znowu to samo plus dodatkowo dawka okrucieństwa...
Camilla Lackberg chyba nie ma już nowych pomysłów na fabułę i bazuje na stałym schemacie, przewijającym się przez całą sagę oraz próbie oszołomienia czytelnika obrzydliwościami zbrodni typu wydłubane oczy...
Absolutnie nie rozumiem zachwytów nad tą książką, a może inaczej - są one całkowicie "na wyrost".
Uwielbiam sagi, kocham serie i z wielką przyjemnością zanurzam się w kolejne losy bohaterów, a jednak tutaj robi się już lekko niestrawnie.
Średnio polecam.

Wrap up in Vichy

Kolejne udane zakupy z Zaful za mną.
Pas gorset to hit sezonu, jednak chwilę zastanawiałam się, czy inwestować w tak sezonowy dodatek. W końcu względy "strasznie mi się podoba" wzięły górę nad tymi "ej masz odkładać na wakacje" i osiągnęłam wewnętrzny konsensus na zasadzie - oj tam, raz nie zawsze, teraz już będę grzeczna :)
PO czym wczoraj pojechałam "na łowy" i do szafy wpadło kilka fajnych ciuszków, które pokażę Wam w najbliższej przyszłości. Na ukojenie sumienia - wszystkie trzy z second hand.
Dzisiejszy zestaw jest prosty w formie i kolorze, ale efektowny, właśnie za sprawą owego paska.
Jesteście za czy raczej przeciw jeśli chodzi o ten dodatek?

 

Fotki Lilly Marlenne

Bluzka/blouse - Zaful

Gorset /Corset Belt - Zaful

Spodnie/trousers - H&M

Torebka/bag - DKNY (vintage)

Instamix wiosna 2017 czyli blogerka prywatnie

Kochani śledzicie mój instagram MODA I TAKIE TAM?
Ja przyznaję się zupełnie szczerze, że chyba jestem uzależniona od tej aplikacji.
O ile mogę nie mieć czasu wejść na blog czy sprawdzać, co się dzieje na facebooku, o tyle forma stricte obrazkowa (do mnie, wzrokowca) bardzo szybko dociera. I łapie się na tym, że wieczorem leżę i oglądam - co u znajomych blogerów i znajomych w ogóle, inspiracje od projektantów mody i oczywiście przepiękne miejsca na świecie - koniecznie z błękitnym oceanem w tle (to już ta pora, tęskno do urlopu).
Jeśli Wy nie macie takiego małego bzika i konta na tym portalu, oto, co u mnie słychać bardziej prywatnie, nie modowo, czyli instamix , podsumowanie wiosny. Bo zbierała się, zbierała ale w końcu przyszła!
I zakwitły hiacynty, żonkile, konwalie w ogródku w domu rodzinnym.
...oraz magnolie w Parku Jasnogórskim. To jedno z najpiękniejszych miejsc w Częstochowie, można odpocząć, podokarmiać wiewiórki i pomyśleć... Jest również staw z fontanną, są ławeczki i stoły dla szachistów. Jeśli ktoś nie był, polecam!

Praga - to tam razem z koleżanką Agą spędziłyśmy tegoroczną majówkę.
Przepiękne, magiczne, cudowne miasto! Co chwila napotykaliśmy piękne miejsca, w ciągu 3 dni z przewodnikiem zrobiłyśmy jakieś kosmiczne ilości kilometrów, ale było warto!
Ściana Johna Lennona, Most Karola, Ogrody Wallensteina, Hradczany, Ogrody Dominikańskie czy Rynek Główny to tzw. must have przy zwiedzaniu Pragi. My wybrałyśmy się jeszcze na rejs po Wełtawie by od strony rzeki obejrzeć zabytki. Niestety nie dotarliśmy za to na Cmentarz Żydowski, czego ogromnie żałuję.
Jedzenia jako tak nie polecam - okropne, poziom obsługi również pozostawia do życzenia i w knajpach i w hotelach, dziwny naród Ci Czesi... Za to przysmak mają nad przysmaki - trdelnik, czyli zawijana rura z aromatycznego ciasta, można jeść saute, można z ciepłą czekoladą w środku (orgia kubków smakowych!) albo ze świeżymi truskawkami i lody na to (kulinarny orgazm!) - tak, to te rożki poniżej.
Generalnie mam jakąś potworną liczbę zdjęć z aparatu i post o tym pięknym mieście popełnię na pewno, jak tylko znajdę chwilę bo te wszystkie fotki przesortować i obrobić.

Dziewczyny i babskie wypady tudzież kawki :)
Na Dzień Kobiet w gronie zaprzyjaźnionych od lat kobitek: Aga, Asia i Ola, pojechałyśmy sobie na weekend do SPA w hotelu Villa Verde. Zdjęcia stamtąd nie ma pół, ale przed odwiedziłyśmy zamek w Ogrodzieńcu, korzystając z pierwszego naprawdę ładnego weekendu tej wiosny. Potem były już drineczki, basen, sprawne paluszki pana masażysty i pełen relaks oraz mnóstwo pogaduszek i śmiechu :)
Ewę i Mar znacie od dawna, staramy się widzieć tak często, jak tylko możemy, choćby na szybką kawę.
Tegorocznie zaś, moja nowa koleżanka to Bea prowadząca blog Beassimaa, zakumplowałyśmy się bardzo, a fotkę którą widzicie popełniłyśmy na BLOGOTOKu, który odbył się w Kielcach w kwietniu br, moja relacja TUTAJ.
Nową koleżanką jest również Aga, partnerka z wyprawy do Pragi, towarzyszka "ciątania" po Alejach w weekendy, mój fotograf i dobra dusza w ogóle :) Planujemy razem urlop w jakimś pięknym, ciepłym miejscu, będzie super!

Coś dla ciała i dla ducha :)
Od kawy z mlekiem jestem uzależniona. Koniec, kropka.
Podobnie od sałatki Diablo w Boulangerie.
I od deseru lodowo - owocowego w Cafe Del Corso.
Bo że od książek, to już wiecie?
Jak na ironię czytanie idzie mi ostatnio jak po grudzie, chyba jakieś przesilenie wiosenne. Męczyłam się z tą Lackberg strasznie ponad dwa miesiące, normalnie powinnam pochłonąć ją w dwa dni. Recenzja pojawi się wkrótce.
Przetestowałam peelingi od Boody Boom i zdania nie zmienię - są genialne (cała recenzja TUTAJ)

Różne.
Genialny, niesamowity pasek z second - hand, dziwadło nad dziwadłami, czyli coś co kocham najbardziej. Za 4 zł!
Zachód słońca w Alejach, bardzo urokliwy.
I ja w kawałkach większych lub mniejszych :)
Plus butik Karl Lagerfeld w Pradze, nie mogłam się oprzeć...

I tyle wiosny u mnie :)
A co u Was Kochani?
Piszcie, chętnie się dowiem!